جی پلاس، شهید بهشتی شخصیتی بود که از ابتدای انقلاب مورد هجمه های مختلف و تهمت های فراوان قرار گرفت در حالی که او شخصیتی سیاستمدار، متقی و متخصص متعهد بود و دشمنان آنقدر علیه او سمپاشی کرده بودند که حتی جوان های حزب اللهی را نیز به اشتباه انداخته بودند، امام خمینی (س) که خود به خوبی این شخصیت انقلابی را از نزدیک می شناخت و سال ها مقام استادی او را بر عهده داشت، به تبیین این قبیل تهمت ها به او پرداخته و در سخنرانی خود در جمع شرکت کنندگان در سمینار دادگاه های انقلاب و حکام شرع سراسر کشور که به تاریخ بیستم مهر ماه سال 58 ایراد کردند، می گویند: «یک نفر آدمى را که من بیست و چند سال است از نزدیک مى ‏شناسم، او پیش من درس خوانده، با من معاشر بوده، من همه چیزش را مى ‏دانم، حالا افتادند به جان مثل آقاى دکتر بهشتى. آقاى دکتر بهشتى را از او مى ‏ترسند اینها، براى اینکه یک فرد لایقى است؛ و اینها نمى‏ خواهند این طور افراد باشند؛ مى‏ خواهند یکى یکى [هتک کنند] نوبت همه ‏تان شاید برسد! یکى یکى، هر کس را یک جایى ببینند، یک کارى انجام مى ‏دهد مى ‏خواهند هتک حرمتش بکنند، یا ساقطش بکنند. امروز آمدند به من گفتند که نسبت به ایشان خیلى [حرف زده‏] مى ‏شود. من بیست و چند سال است، بیست و چند سال است که من ایشان را از نزدیک مى‏ شناسم. اینها خیال کردند اینها از خارج آمدند و حالا من تازه اینها را دیدم و نمى‏ دانم اینها کى هستند! من مى ‏شناسم اینها را. مردم متقى هستند اینها. مردمى هستند که براى اسلام کار از آنها مى ‏آید. خوب، این مردمى که براى اسلام کار از آنها مى ‏آید یکى یکى را کنار بگذارم، کنار بگذارند، و همه را خلع سلاح بکنند، آن وقت کى دیگر باقى مى‏ ماند؟

الآن هر کس که در دولت باشد، هر کس که در شورا باشد، هر کس که در دادگاهها باشد، برایش مى ‏گویند. رایج شده است یک همچو مطلبى که بیخود براى اشخاص یک‏ مطالبى مى ‏گویند. بیجا براى اشخاص یک چیزهایى مى‏ گویند، باید احتراز بکنند. من نمى‏ دانم این مردم چه مردمى هستند. مع الأسف در بین جوانهاى ما هم اشخاصى هستند زودباور. به مجرد اینکه مى ‏گویند فلانى بله، امریکایى است، مى‏ بینیم که یک عده از جوانها هم باورشان مى ‏آید که امریکایى است! فلانى انگلیسى است. برنامه خود امریکاییها و انگلیسیها این است که اشخاص صحیح را به اسم انگلیسى و به اسم امریکایى ضایعش کنند؛ چون مى ‏دانند خودشان ضایع هستند! مى ‏دانند ملت پیش آنها چه جور هست اسم انگلیسى‏.» (صحیفه امام؛ ج 10، ص 276-277)

در بخش دیگری از این سخنرانی، امام وظیفه خود می داند تا از مسلمانی که تنها نیتش خدمتگزاری است و هتک حرمتش می کنند، دفاع کرده و ادامه می دهد: «خوب، چرا باید مسلمان این طور باشد؟ چرا باید یک مسلمى را [هتک حرمت کنند] من میل نداشتم اسم اشخاص را ببرم؛ لکن وظیفه مى ‏بینم که یک کسى را که مى ‏خواهند هتکش کنند، یک کسى را که مى‏ خواهند ضایعش کنند، براى اینکه نتواند خدمت بکند به اسلام، من وظیفه شرعى مى ‏دانم که یکوقتى دفاع بکنم از یک مسلمانى که به درد ما مى‏ خورد، به درد اسلام مى ‏خورد؛ و خدمت کرده است؛ بیست سال پیش هم خدمت کرده؛ حالا بخواهند او را، عرض مى‏ کنم تضییعش کنند. فردا به شما هم مى‏ گویند به آنها هم مى‏ گویند، تا کى نوبت ما هم برسد! مسأله این طورى است. مى‏ خواهند اینها اصلًا خلع سلاح کنند ما را. یکى یکى کنار بروند، کنار بروند، کنار بروند، چه بماند؟ آنها بمانند که مفسدند و فاسد هستند.» (همان؛ ص 277-278)