شهادت هفت شهید این قیام خونین که طلیعه ای برای پیروزی انقلاب اسلامی ایران بود، آنچنان تاثیرگذار بود که هنوز یاد و خاطره آنها را پس از 48 سال زنده نگاه داشته است اگرچه چند مفقودالاثر نیز در این قیام خونین بر جای ماند که تا امروز سرنوشت آنها معلوم نشده است.

در این مجال کوتاه سعی شده تا زندگی، شهادت و پس از شهادت این هفت شهید جوان در 15 خرداد 1342 ورامین بررسی شود و یاد و خاطره همیشه جاودان آنها مرور شود.

شهید سید مرتضی طباطبایی رفیعی (سید شهیدان 15 خرداد ورامین)

شهید طباطبایی در سال 1308 در خانواده مذهبی در روستای "محمد آباد عربها" از توابع بخش جوادآباد دیده به جهان گشود. پدرش حاج سید رضا طباطبایی از کودکی، فرزند را به مکتبخانه "حاج شیخ فتح الله صانعی" فرستاد که آن سالها در محمد آباد سکونت داشت.

شهید طباطبایی دروس مدرسه را نیز تا ششم ابتدایی قدیم گذراند و در امور مذهبی و فرهنگی به خصوص ایام محرم و صفر و ماه مبارک رمضان نقش مهمی در برپایی مراسم ها داشت و ادعیه ماه مبارک رمضان را برای عموم در مسجد قرائت می نمود.

شهید طباطبایی در دعای افتتاح وقتی به جمله "قتلا فی سبیلک فوفّق لنا" می رسید، دستها را به سوی آسمان بلند نموده و می گفت: خدایا شهادت در راه خودت را نصیبم کن.

وی از زندگی مشترکش دارای چهار فرزند به نامهای حسن، حسین، محسن و زینب است که این نامگذاری بیانگر عشق وی به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) است.

تلاش مستمر این شهید والامقام در رفع مشکلات کشاورزان منطقه، زبانزد بود که نمونه آن، اقدام از طریق بانک کشاورزی است که با گرفتن وام و حفر چاه عمیق در روستا جهت رفع مشکلات آب روستا در سال 41 تأثیر بسزایی داشت.

از نمونه کارهای انقلابی آن شهید نیز رفت و آمد به منزل امام خمینی (ره) و دیگر مراجع قم بود که در توزیع اعلامیه ها در سطح شهرستان ورامین، نقش کلیدی داشت.

آن شهید بزرگوار در حادثه خونین مدرسه فیضیه قم در فروردین سال 42 حضور داشت و به دست کماندوهای رژیم ستمشاهی ضرب و شتم و سخت مجروح شد.

آن شهید غیرتمند، در قیام 15 خرداد از روستای محمدآباد تا پل باقرآباد مشوق قیام کنندگان بود که در عصر خونین 15 خرداد در باقرآباد به دست جلادان رژیم پهلوی به شهادت رسیده و جنازه خونینش همراه دیگر شهدا توسط نظامیان به مسگرآباد منتقل و غریبانه به خاک سپرده شد.

سالها بعد، به خاطر اهانت رژیم به مقبره شهدای مسگرآباد که آنجا را زباله دانی کرده بودند با پیگیری خانواده، جسدی شناسایی و نبش قبر شده و پیکرش محرمانه در جوار بارگاه امامزاده ابراهیم (ع) محمد آباد عربها به خاک سپرده شد.

شهید عزت الله رجبی

شهید رجبی در سال 1312 در خانواده ای مذهبی از پدری متدین و کشاورزی سختکوش در "سناردک" از روستاهای کهن پیشوا دیده به جهان گشود.

وی از دوران نوجوانی با عشق و ارادت به ائمه معصومین علیه السلام در سخنرانی ها و مراسمهای مذهبی در صحن امامزاده جعفر (ع) حضور فعال داشته و در امر کشاورزی نیز به همراه برادران، کمک پدر بود.

فرزند غیرتمند و پرجوش و خروش مشهدی نصرالله، در زندگی مشترکش صاحب فرزندی به نام علی شد.

آن شهید بزرگوار با روحیه ظلم ستیزی نسبت به ظلم وارد شده به رعایای مظلوم ساکت نمی ماند و همیشه از آنها دفاع می کرد.

شهید عزت الله رجبی در قیام 15 خرداد 42، از صحن امامزاده جعفر بن موسی الکاظم (ع) پیشوای ورامین همراه قیام کنندگان حضور داشت و شور و هیجان انقلابی او در تشویق جمعیت، تأثیر بسزایی داشت.

در حوالی باقرآباد نیز حرکت شجاعانه این شهید در جلوی جمعیت، عامل مهمی در استمرار حرکت قیام کنندگان بود.

آن شهید بزرگوار در غروب خونین 15 خرداد در باقرآباد در حالیکه پیشقراول جمعیت بود، هدف گلوله نظامیان شاهنشاهی قرار گرفت و در خون خود غلطید، به طوری که شهادت وی خشم مردم را برانگیخت و خروشی در قیام ایجاد نمود.

جنازه آن شهید بزرگوار به همراه دیگر شهدا توسط رژیم به مسگرآباد منتقل و غریبانه به خاک سپرده شد.

شهید امیر «هوشنگ» معصومشاهی

شهید معصومشاهی در سال 1314 در خانواده ای متدین در شهر ورامین دیده به جهان گشود و از سنین نوجوانی در برپایی سخنرانی ها و مراسم های مذهبی نقش به سزایی داشت.

عکس شش تن از شهدای قیام 15 خرداد 1342

این شهید بزرگوار همراه برادران خویش حاج غلامحسن، حاج غلامرضا و حاج محمد کمک پدر بودند و در رسیدگی به محرومان و مستصعفان فعالیت زیادی داشتند.

شهید معصومشاهی در شغل مغازه داری با شراکت برادرش حاج غلامرضا در رفع حاجات مردم نقش بسزایی داشت.

آن شهید غیرتمند در سفرهای زیارتی به مشهد مقدس، وجهی تقدیم آیت الله العظمی میلانی می کرد تا خرج طلبه ها و حوزه های علمیه شود.

آن شهید بزرگوار در قیام 15 خرداد از شهر ورامین با قیام کنندگان همراه شده و با عشق و ارادت وصف ناپذیر به اسلام و امام (ره) جمعیت را همراهی کرد از برادرش، حاج محمد معصومشاهی نقل شده که «وقتی در بین راه به شهید گفتند: اگر از اینجا برگردیم چه می شود؟ شهید فرمود: کوفی ها برگشتند، ما اهل کوفه نیستیم که برگردیم».

شهید معصومشاهی با سینه ای مالامال از عشق به مقتدای خویش خمینی کبیر (ره) در باقرآباد جلوی جمعیت با اصابت گلوله به قلبش در خون سرخ خویش غلطید و به شهادت نائل شد.

جنازه خونین آن شهید بزرگوار نیز توسط دژخیمان رژیم ستمشاهی به مسگرآباد منتقل شده و همراه دیگر شهدا، غریبانه به خاک سپرده شد.

شهید جعفر عرب مقصودی

شهید عرب مقصودی در سال 1314 شمسی در خانواده ای مذهبی و کشاورز، در روستای محمد آباد عربها دیده به جهان گشود. فرزند برومند مشهدی ابوالقاسم، از سنین نوجوانی با عشق و ارادت به اسلام و قرآن و اهل بیت علیهم السلام در امور مذهبی و فرهنگی، همراه شهید بزرگوار سید مرتضی طباطبایی بود.

شهید عرب مقصودی در امور کشاورزی نیز با سعی و تلاش و کوشش فراوان که زبانزد مردم روستای محمد آباد بود، درکنار پدر، در امرار معاش خانواده سهم بسزایی داشت.

آن شهید دارای پنج فرزند به نامهای داوود، محمدرضا، علی، فاطمه و زهرا شد.

شهید عرب مقصودی در قیام 15 خرداد از روستای محمد آباد عربها همراه قیام کنندگان شد و در این راه مقدس جهت اعتراض نسبت به دستگیری امام خمینی (ره) توسط رژیم پهلوی عازم تهران شد که در باقرآباد از ناحیه پا هدف گلوله جلادان شاه قرار گرفت.

با دستگیری و بازداشت وی توسط رژیم ستمشاهی، به جهت عدم رسیدگی به زخم وی در بازداشتگاه، زخم پایش تبدیل به کزاز شد که بعدا در بیمارستان فیروزآبادی شهرری به شهادت رسید جسد آن شهید بزرگوار توسط عمال رژیم پهلوی در مکانی نامعلوم به خاک سپرده شده و هنوز از مزار آن شهید بزرگوار اثری در دسترس نیست.

شهید مسیب مهابادی

شهید مهابادی در سال 1294 شمسی در خانواده ای متدین و مذهبی دیده به جهان گشود. پدرش "مشهدی محمد صادق" اهل روستای "قلعه نو کهنک" بود. آن شهید با جوانان انقلابی و شهید سید مرتضی طباطبایی ارتباط نزدیک داشت و این ارتباط، تا روز شهادت استمرار یافت.

شهید مهابادی در مراسم های دینی و فرهنگی حضوری فعالانه داشت و از طریق همرزمانش با مقتدای خویش آیت الله العظمی خمینی (ره) آشنایی پیدا کرد تا در راه تبلیغ انقلاب اسلامی ایران از تلاش و کوششی دریغ نکند.

این شهید، بعد از گذراندن خدمت سربازی ازدواج کرد و از این ازدواج دارای چهار فرزند به نامهای حسن، حسین، عباس و زینب شد.

شهید مهابادی در قیام 15 خرداد از حوالی پیشوای ورامین با عزمی راسخ، با قیام کنندگان همراه شد که در بین راه با عشق به مقتدای خویش، در باقرآباد به دست دژخیمان شاه مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید.

جنازه خونین وی نیز مانند دیگر شهدا توسط جلادان رژیم پهلوی به مسگرآباد منتقل و غریبانه به خاک سپرده شد.

شهید ابوالقاسم اردستانی

شهید اردستانی در سال 1313 در خانواده مذهبی و متدین در روستای "کهنک" از توابع پیشوای ورامین دیده به جهان گشود. فرزند عزیز "مشهدی عباسعلی" از سنین نوجوانی در مراسم های مذهبی و فرهنگی حضور فعال داشت و با نوحه خوانی و ذکر مصیبت ائمه معصومین علیهم السلام در ماه های محرم و صفر و ماه رمضان و مناسبت های دیگر، دل ارادتمندان ائمه طاهرین را متوجه مظلومیت آن بزرگواران می کرد.

شهید در کنار برنامه های دینی، در کنار پدر، مددکار خانواده بوده و در امرار معاش خانواده، نقش فعالی داشت. وی بعد از گذراندن سربازی ازدواج کرد و دارای سه فرزند به نامهای اکبر، علی اصغر و کبری شد.

آن شهید بزرگوار، در قیام 15 خرداد 1342 با شور و حال وصف ناپذیری حضور یافت و در طی مسیر، با سابقه نوحه خوانی خویش، نوحه معروف (هرکه دارد هوس کرب و بلا بسم الله) را با سوز عجیبی خواند و جمعیت قیام کننده، او را همراهی کردند.

آن شهید بزرگوار و دلباخته اهل بیت (ع) در باقرآباد به دست جلادان رژیم پهلوی هدف گلوله قرار گرفت و همچون یاران سیدالشهداء (ع) با چهره ای خونین به ملاقات حق شتافت و وی نیز در مسگرآباد به خاک سپرده شد.

شهید حسن خانی

شهید خانی در سال 1318 در روستای "جعفرآباد اخوان" از توابع شهر ورامین در خانواده ای مذهبی و متدین و سختکوش دیده به جهان گشود. فرزند مشهدی شمس علی، در کنار پدر در امرار معاش منزل حضور مؤثری داشت و در امور دینی و فرهنگی فعالیت می نمود.

آن شهید در قیام 15 خرداد ورامین حضوری فعالانه داشت و همراه قیام کنندگان، هدف گلوله کماندوهای رژیم پهلوی قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت نائل شد و از جسد این شهید اثری بدست نیامده و ظاهراً به دست رژیم، غریبانه در مسگر آباد به خاک سپرده شده است.

روحشان شاد و یادشان گرامی باد.

منبع: چمران نیوز