انصار الخميني (ره) :: عارف: آقای هاشمی بعد از سال 84 به این نتیجه رسید که یک جناح نمی تواند کشور را اداره کند/ از منش ایشان در گفت و گوی ملی استفاده خواهیم کرد

تاريخ انتشار: 20 دي 1396 ساعت 17:47:18

عارف: آقای هاشمی بعد از سال 84 به این نتیجه رسید که یک جناح نمی تواند کشور را اداره کند/ از منش ایشان در گفت و گوی ملی استفاده خواهیم کرد

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره شخصیت سیاسی مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی، گفت: باید بپذیریم ایشان شخصیتی فراجناحی و ملی داشتند و بدانیم وقایعی که در دهه 80 و سال های آخر عمر ایشان رخ داد باعث نزدیکی ایشان به جناح چپ سابق یا اصلاح طلبان شد که البته به نظر من طبیعی است.

«جمهوری اسلامی بدون هاشمی» تصورش هم دشوار و دور از ذهن بود، اما امروز یکسال از آن شبی می گذرد که ناگهان خبر رسید «یار دیرین روح الله به خدا پیوست»؛ اما آیت الله هاشمی رفسنجانی(ره) با رحلتش به پایان نرسید و هنوز در موعد انتخابات، مناقشات سیاسی یا بحث های بی پایان تاریخی، کلام و دیدگاه او پشتوانه بسیاری از اظهار نظرات و مواضع افراد و طیف های مختلف است.

در اولین سالگرد رحلت این یار دیرین امام راحل به گفت و گو با محمدرضا عارف رفتیم.

او که امروز رئیس فراکسیون امید مجلس است، در دوران آیت الله هاشمی رفسنجانی ریاست دانشگاه تهران را بر عهده داشت.

مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با وی را در ادامه می خوانیم:

زمانی که خبر فوت آیت الله هاشمی را شنیدید، کجا بودید؟

لازم است مجددا فقدان ایشان را تسلیت بگوییم، چراکه خلاء وجودی ایشان امروز بیش از گذشته احساس می کنیم. من آن زمان در جلسه شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان بودم، حدود نیم ساعت از شروع جلسه گذشته بود و اقای مرعشی برای پاسخگویی به تلفن از جلسه خارج شدند تا به بیمارستان بروند زمانی که به جلسه بازگشتند گفتند ظاهرا آقای هاشمی در حین شنا سکته کرده اند و از جلسه خارج شدند. با رفتن ایشان، در جلسه پچ پچ هایی ایجاد شد و ظاهرا دوستان از طریق تلفن های همراه خود در جریان جزئیات وضعیت سلامتی ایشان قرار گرفتند؛ بعد از اینکه دوستان اعلام کردند پزشکان امیدی به بهبودی ایشان ندارند ما جلسه را تعطیل کردیم تا دوستان بتوانند به بیمارستان بروند.

این اتفاق چه تاثیری بر فضای جلسه گذاشت؟

همه ما را نگران کرد. به هر حال منش و روش ایشان به گونه ای بود که این خبر همه را ناراحت کرد حتی در مواردی شاهد اشک ریختن دوستان بودم، هرچند مشخص نبود که ایشان بهبود می یابند یا نه.

زمانی که پزشکان اعلام کردند امیدی به بهبودی ایشان نیست، جلسه را تعطیل کردیم و برخی از دوستان راهی بیمارستان و جماران شدند. بنده هم در حال برنامه ریزی برای حرکت به سمت بیمارستان بودم که خبر فوت ایشان منتشر شد.

اولین واکنش شما بعد از شنیدن این خبر چه بود؟

خوب خبر بسیار ناراحت کننده و در عین حال غافلگیر کننده بود و من هم بسیار متاثر شدم .

در آن لحظات خاطره خاصی برای شما تداعی شد؟

در آن لحظه چهل سال خاطره ای که از پیروزی انقلاب، دوران جنگ و سازندگی داشتیم و نقش محوری ایشان در هر دو مورد برای من تداعی شد. انصافا ایشان در همه عرصه ها و به طور خاص جذب جوانان به سوی انقلاب نقش موثری داشتند، مظلومیت و سکوت معناداری که داشتند بسیار ارزشمند بود.