جماران، جناب دکتر علی آقا مطهری عزیز، با سلام

نوشته جنابعالی در مورد هفتم ماه صفر مورد توجه قرار گرفت و ملاحظاتی را تقدیم می نمایم.

در دونکته مهم که نوشته تان اذعان فرموده اید با شما همراه و هم فکر هستم؛ اول؛ در مورد اشتهاء نابحق به ترویج عزاداری و غم در جامعه، و فقدان و یا مفقود نمودنِ زمینه های شادی مردم در جامعه! دوم؛ در مورد بی محتوا بودن قسمت قابل توجهی از برنامه های صداوسیما در ایام مربوط به اهل بیت(ع).

و اجازه دهید اضافه کنم که این پدیده منفی وقتی بیشتر تنفر آور می شود که در اکثر برنامه هایشان، ترویج از مداحان بی سوادی می شود که فقط سرسختی جناحی بودنشان، مورد اقبال است!

در این دو مورد از نوشته تان جای قدردانی است و از ادامه این تفکر رسا و زیبا استقبال می شود.

اما نکته ای که مورد ملاحظات  می تواند قرار گیرد، موضوع ولادت حضرت کاظم(ع) در روز هفتم صفر و شهادت امام مجتبی در همان روز است، جنابعالی مورد توجه قرار داده اید.

اجازه دهید نتیجه بررسی خود را تقدیم کنم: از متن جنابعالی استفاده می شود ولادت امام کاظم (ع) در روز هفتم صفر قطعی گرفته شده و سالروز شهادت امام حسن(ع) غیر قطعی و متکی به روایت ضعیف!

اما در مورد هفتم صفر و ولادت امام کاظم (ع):

اولا؛ در اینکه هفتم صفر روز ولادت حضرت کاظم باشد ، "روایتی" نداریم .

بلکه معدودی از مورخین بدین واقعه اشاره فرموده اند که عبارت اند از ؛  فتال نیشابوری صاحب کتاب روضه الواعظین، و طبرسی در کتاب اعلام الوری و ابن‎شهرآشوب در کتاب المناقب. ولی این قول به وسیله فقیه بزرگ جناب شهید اول در کتاب فقه استدلالی اش بنام "الدروس" مورد تضعیف قرار گرفته است و از درجه اعتبار ساقط گشت.

و ثانیا؛ در مقابل این سه نفر از مورخین، ما مواجه با اقوال دانشمندانی از شیعه و غیر شیعه هستیم که مبنای ولادت آن حضرت کاظم (ع) را بر ماه ذی‌حجه گذاشته اند؛ مانند کلینی، شیخ مفید، شیخ طوسی، شهید اول ، و از علماء عامه ؛خطیب بغدادی، ابن جوزی.

و ثالثا؛ که مورد اهمیت افزون است وجود "روایاتی " بر ولادت حضرت کاظم(ع) در ماه ذیحجه است؛

روایت نخست : کتاب المحاسن که از جناب برقی است و ایشان از اقدم علماء امامیه است(در جلد دوم حدیث شماره ۱۱۰۳)در روایتی از ابوبصیر نقل می‎کند: در مسیر حج خدمت امام صادق (ع) بودیم، و چون در مکانی بنام ابواء توقف کردیم، برای ما سفره انداخته شد که در این میان پیکی از سوی همسر امام صادق(ع) آمد و از حال ایشان و نزدیک شدن ولادت نوزادی، امام صادق(ع) را مطلع نمود .. که ولادت حضرت کاظم(ع) بود.

روایت دوم : در همان کتاب المحاسن حدیث ۱۵۵۶ است که از منهال نقل می کند؛ در مسیر بازگشت از حج با امام صادق بودم ، در ابواء توقف کردیم و در آنجا، موسی بن جعفر (ع) به دنیا آمد. وامام صادق(ع) وقتی وارد مدینه شدند، مردم را به واسطه مبارکی این ولادت ، سه روز اطعام نمودند.

روایت سوم: در کتاب دلائل الامامه (ص۳۱۳) از ابوجعفر طبری است که از علماء شیعه است از امام عسکری (ع) نقل نموده که: امام کاظم (ع) در ماه ذی‌حجه در ابواء به دنیا آمد.

اما در مورد سالروز شهادت امام مجتبی(ع)؛ گرچه شهادت حضرت در ۲۸ صفر هم نقل شده و مورد تایید شیخ طوسی درکتاب التهذیب است. اما از سویی شیخ کلینی در کتاب الکافی ؛ شهادت ایشان را در آخر ماه صفر ذکر نموده است.

از ناحیه دیگر ؛ بزرگانی چون شیخ بهایی و نیز  پدر عالمش و  شهید اول و شیخ کفعمی و... بر همین باوراند که ؛ شهادت امام مجتبی در هفتم صفر قرار گرفته است.

در پایان اجازه دهید به دو نکته ایجابی و سلبی اشارت کنم ؛

اول آنکه: منقول ومعروف است شهرت مناسبت هفتم صفر به ولادت حضرت کاظم(ع) از ناصرالدین شاه است!

دوم اینکه اساتید ما از مشایخ شان مانند حضرت امام که از شاگردان مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی بودند ، نقل می کردند که سیره جدی  آن مرجع ومؤسس حوزه ، بر اقامه عزا برای حضرت مجتبی (ع) در روز هفتم صفر بوده و بر آن پافشاری هم داشته .

استاد مدقق و محقق ما آیت الله شبیری زنجانی ، که اتفاقا از منتقدین بحقِ در مورد افزایش ایام عزاداری هستند ، در مورد اقامه عزا در هفتم صفر بر این باورند که ؛

"عزاداری روز هفتم ماه صفر به عنوان سوگواری سبط (ع) و تعطیل بازار که سنت شیعیان بوده از شعائر دینی است و باید محفوظ بماند" .

از تصدیع ، پوزش خواسته و توفیقات جنابعالی؛ که یادگار ارزشمند شهید استاد مطهری بوده و ازافتخارات امروز ما هستید را از خدای متعال خواستارم.