جماران: روز چهارشنبه ۱۸/۴/۹۹ اعتبارنامه آقای تاجگردون نماینده منتخب مردم گچساران در مجلس یازدهم در جلسه‌ای غیرعلنی مورد بحث قرار گرفت و بالاخره با رأی نمایندگان ردّ شد. در باره دلایل رد اعتبارنامه وی و حق یا ناحق بودن آن اطلاعی ندارم و بحثی نمی‌کنم. چند روز پیش این نماینده سخنانی گفت که باعث نوشتن این یادداشت شد و حالا که تکلیف وی روشن شده و این یادداشت تأثیر مثبت یا منفی در ردّ او ندارد، منتشر می‌گردد. 

هنوز سخن آقای «صادق لاریجانی» قاضی القضات سابق و رئیس فعلی مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضو شورای نگهبان به آقای یزدی قاضی القضات اسبق و عضو دیگر همین مجمع و شورای نگهبان در گوش‌ها طنین‌انداز است که گفت: «سینه‌ام خزانة الاسرار اتهامات مجموعه‌ای از معاونان، قائم‌مقامان و آقازاده‌های مسئولان و شخصیت‌ها است... »!

آقای لاریجانی این سخن را زمانی بر زبان راند که یکی از اسراری که «سینه‌ای دیگر خزانه‌اش» بود، افشا گردید و آقای طبری و پرونده سیاه او مطرح شد. از آنجا که آن سینه و آن خزانه، اسرار کسی را فاش کرد که مدت‌ها معاون اجرایی آقای لاریجانی و قاضی القضات قبل از او بود، آقای لاریجانی هم خطاب به صاحب آن سینه و سینه‌های دیگری که خزانه چنین اسراری بودند، هشدار داد! کاری نکنید که درب خزانه‌ بگشایم و اسرار را فاش بگویم !!!

 حالا یکی دیگر از آن سینه‌ها و خزانة الأسرارها به تلاطم و جوش و خروش افتاده است. آقای تاجگردون نماینده منتخب گچساران در مجلس یازدهم که ریاست کمیسیون تخصصی و بسیار مهم «برنامه و بودجه و محاسبات» در مجلس دهم را عهده‌دار بود؛ چون اعتبارنامه‌اش تصویب نشده و از طرف تندروهای اصولگرا به چالش کشیده شده، بعد از مدت‌ها مدارا و مذاکره با آنان که شاید به انتخاب شدن او راضی شوند، ظاهراً احساس ناامنی کرد و دیگرانی که او را فاسد می‌خوانند(نمایندگان مخالف او در مجلس یازدهم) را متهم به فساد نمود که: «من اگر شیشه کثیفم!، دستمال شما هم تمیز نیست!!» و بعد درب خزانة الأسرار را نیمه‌لا کرد و یکی از رازها را بیرون انداخت: «خبرگزاری‌های [...] و [...] از بودجه عمومی کشور و از ردیف‌بودجه‌هایی که فقط من می‌دانم، پول می‌گیرند».  این دو خبرگزاری وابسته به  جریان اصولگرا هستند که ادعای استقلال و خودکفایی دارند و غالب موضع‌گیری‌هایشان به نفع یک جناح  است.

افشاگری آقای تاجگردون نشان می‌دهد خزانة الأسرارهای فروانی در این کشور وجود دارد که رازهایی در خود دارند که نه تنها عموم مردم که حتی نمایندگان مجلس هم از آن اسرار اطلاع ندارند!! و این یک هشدار مهم است و همچنان که در یادداشت « شکایت به خدا از «خزانة الاسرار‌های نظام»» نوشتم: 

«اگر مسئولان نظام در برخورد با این اسرار «علی‌وار» عمل می‌کردند و دلهای خود را خزانه این اسرار سوء نمی‌ساختند و آنها را فوری افشا می‌کردند و به محکمه علنی برای رسیدگی می‌سپردند، امروز این چنین فسادهای نجومی از گوشه و کنار رخ نمی‌نمود. مگر علی(ع) نمی‌توانست سینه خود را خزانه این اسرار سازد و امانت گرفتن عسل از بیت المال توسط فرزندش حسن(ع)، عاریه مضمونه گرفتن گردنبند از بیت المال توسط دخترش، یا دستبرد عموزاده‌اش به اموال بیت‎المال بصره و ... را در سینه خود دفن نماید و به بهانه «مصلحت ولایت و نظام» از افشای آنها خودداری ورزد؟ مگر همین علی، علنی فرزندان و عموزاده را به توبیخ نگرفت و بازخواست نکرد؟ مگر دستور نداد «ابن هرمه» سوء استفاده کننده از منصب و دست‌انداز به بیت‌المال را اخراج کند، حقوقش را قطع کنند، رسوایش سازند، در بازار بچرخانند و ...؛ پس چرا باید سینه آقای لاریجانی و دیگر مسئولان بلندپایه این نظام خزانه چنین اسراری باشد؟ مگر این سخن امام علی(ع) نیست: «حق شما بر من است که جز در جنگ و اسرار مربوط به جنگ[که افشا شدنشان باعث شکست اسلام و پیروزی دشمن می‌گردد] سرّی را از شما پنهان ندارم(شرح نهج البلاغه خویی، 20/141). آیا این «خزانه‌الاسرار» شدن با سیره معصومانه امام علی(ع) سازگاری دارد»؟ کاش گوش شنوایی باشد.