جی پلاس، امام خمینی (س) در بیست و چهارم اردیبهشت ماه سال 58 مطابق با هفدهم جمادی الثانی سال 99 در دیدار با قاسمعلی ظهیرنژاد (فرمانده وقت لشکر 64 ارومیه) و جمعی از دیگر فرماندهان نظامی بر پایداری در قبال مسئولیت های محوله تاکید و اظهار داشت:

‌‌مسئولیت خطیر مرزبانی‌

‌‌     ... ‌‌[‌‌آیا‌‌]‌‌ علاج این است که اشخاص مسئول کنار بروند؛ یا اشخاص مسئول بیشتر وارد‌‎ ‎‌بشوند در تبلیغات؟ کسانی که به اسلام اعتقاد دارند، به کشور اعتقاد دارند ... می خواهند‌‎ ‎‌این مملکت یک سر و سامانی پیدا کند، و از ایشان کار هم می آید، همۀ اشخاص در یک‌‎ ‎‌همچه موارد خطیر باید وارد بشوند در میدان؛ والاّ آن وقت که آرام است اوضاع، که‌‎ ‎‌لزومی ندارد. ... علاج این نیست که شما کنار بروید، چون افراد فکر می کنند که شما لازم‌‎ ‎‌است باشید. علاج این است مسائل را حل بکنید.‌

  من دیروز ـ ظاهراً دیروز بود ـ این رؤسای اقتصاد و وزیر دفاع و رئیس ژاندارمری و‌‎ ‎‌دیگران خواستم، آمدند اینجا.‌‎[1]‎‌ و من به آنها اخطار کردم که باید این سرحدات‌‎ ‎‌محفوظ بشود، که دیگر از خارج سلاح وارد نکنند. این به عهدۀ ارتش است. ژاندارمری‌‎ ‎‌[‌‌هم‌‌]‌‌ باید در همۀ این موارد استعداد پیدا بکند، از قراری که گفتند اینها دزد و بین راهها‌‎ ‎‌هستند! اینها اگر بشود، شماها مسئول هستید. هر کدام می توانید کار بکنید بمانید؛ هر کدام‌‎ ‎‌نمی توانید بروید سراغ کارتان، کسی دیگر بیاید! این را به همه شان گفته ام. و آنها ‌‌[‌‌اظهار‌‌]‌‎ ‎‌کردند که نه، ما با کمال جدیت اقدام خواهیم کرد و می کنیم. منتها از ما هم خواستند که‌‎ ‎‌یک تقویت روحی ـ از ارتش و ژاندارمری و شهربانی و این قوای انتظامیه بکنیم، که من‌‎ ‎‌بنا دارم که این کار را بکنم.‌

‌‎‎‌گریز از مسئولیت مخالف روحیه اسلام و انقلاب‌

‌‌     در هر صورت، باید با همین رئیس ستاد و با رئیس ژاندارمری و اینها تفاهم کنید و‌‎ ‎‌مسائل را آنطور که می خواهید به آنها پیشنهاد بکنید که حل بشود. کنار رفتن در یک‌‎ ‎‌موقعی که مملکت احتیاج دارد، این مخالف روح سربازی است. روح سربازی این است‌‎ ‎‌که آن روزی که مملکت محتاج است باید بیاید جلو. من هم ـ که یک سربازم ـ همین طور‌‎ ‎‌است، شما هم که یک سربازید همین طور است، آقایان هم همین طور. اگر بنا باشد‌‎ ‎‌یکوقتی که انقلابی پیدا شد، آقا بروند توی خانه شان بنشینند و مشغول مطالعه بشوند، من‌‎ ‎‌هم بروم توی خانه ام بنشینم و مشغول کار خودم بشوم، و شما هم بروید کنار، هر کسی‌‎ ‎‌کنار برود، این هم با روحیۀ انقلاب مخالف است، هم مخالف اسلام است، و هم مخالف‌‎ ‎‌روح سربازی است که در همۀ ما باید باشد.‌

‌‌     در هر صورت، حل قضایا به این نیست که شما بگویید که من دیگر نمی روم. برای‌‎ ‎‌اینکه اگر شما نروید آنجا اصلاح می شود؟ نه، بدتر می شود. حل قضایا این است که تا آن‌‎ ‎‌حدودی که امکان برای شما هست خدمت بکنید. آن حدودی که امکان برایتان نیست،‌‎ ‎‌خوب معذورید. مثل همۀ عالم که تا حدودی که امکان دارد برای انسان خدمت بکند.‌‎ ‎‌این مشکلات را هم ـ خوب ـ باید با اینها صحبت کرد و حل کرد. ژاندارمری می خواهد‌‎ ‎‌تقویت بشود؛ لشکر می خواهد تقویت بشود ـ عرض بکنم که ـ پادگانها هم تقویت‌‎ ‎‌بشوند. اینها هم که من خواستمشان، اینها قول دادند که این کار انجام بگیرد. منتها از من‌‎ ‎‌خواسته اند که آنها را تقویت روحی بکنم در یک اعلام، که بنا دارم بکنم.‌

امام با اشاره به ابقای تیمسار ظهیرنژاد در مسئولیت خود، بیان داشتند:

‌‌     در هر صورت، آنطوری که قبل از اینکه آقایان بیایند به من اطلاع دادند که آقایان‌‎ ‎‌گفته اند که ایشان ‌‌[‌‌ظهیرنژاد‌‌]‌‌ یک فردی است که به درد می خورد، لایق است و ایشان‌‎ ‎‌نباید کنار برود. نباید اشخاصی که از آنها کار می آید بگویند که ما حالا که یک قدری‌‎ ‎‌مثلاً چطور است، ما می رویم کنار! خوب می روید کنار، مملکت خودتان را می گذارید و‌‎ ‎‌می روید کنار!؟ خوب، نمی شود ... ‌‌[‌‌تا وقتی‌‌]‌‌ که جای این است که باید خدمت بکنید، از‌‎ ‎‌خدمت کنار بروید، این با روحِ سربازی مخالف است. باید آنجاهایی که احتیاج دارد‌ ‎‌کشور، و ملت احتیاج دارد و اسلام امر فرموده است ـ آنجاها ـ انسان باید جلو برود. و‌‎ ‎‌لهذا، ما هیچکداممان الآن حق نداریم کنار برویم. خوب، من هم با این سنّ پیرمردی،‌‎ ‎‌میل دارم که بروم استراحت کنم؛ اما الآن تکلیف این نیست. من الآن دائماً مشغولم،‌‎ ‎‌استراحتم هم کم است، حالم هم خوب نیست، لکن تکلیف الآن اینطور است. آقایان هم‌‎ ‎‌هر کدام دلشان می خواهد، بروند استراحت کنند! استراحت بهتر است! اما تکلیفشان این‌‎ ‎‌نیست. خوب، آقا اینطور مجهز هستند، همه باید اینطور باشید.‌

     در هر صورت امروز وقت این است که باید مشکلات را نشست حل کرد؛ نه پشت به‌‎ ‎‌مشکلات کرد. حالا که مشکل است من باید بروم؟! نه، این را ما نمی توانیم بگوییم.‌‎ ‎‌پیشنهاد را باید بکنید به همان آقایانی که عرض کردم؛ به ستاد ارتش است؛ باید بروید‌‎ ‎‌آنجا با آن ‌‌[‌‌گفتگو کنید‌‌]‌‌. عَلی ایّ حال، آن مقداری که از من است این است که به آنها‌‎ ‎‌هم سفارش بکنم ‌‌[‌‌که‌‌]‌‌ کرده ام. آمده اند اینجا و به آنها همین طور صریح گفته ام که هر‌‎ ‎‌کدام نمی توانید، بروید کنار؛ و هر کدام هستید باید کار بکنید. و اگر چنانچه از این به بعد‌‎ ‎‌ما ببینیم که باز اسلحه وارد می شود از خارج، یا در بین راه دزدی می شود، آنی است که‌‎ ‎‌مربوط به ژاندارمری است؛ شما که رئیس ژاندارمری هستید مسئول هستید. آنی که‌‎ ‎‌مربوط به ارتش است، شما که رئیس ارتشید مسئول هستید. و این را من به صراحت گفتم؛‌‎ ‎‌و همین طور هم هست.‌

‌‌بازیگران پشت جبهه‌

‌‌     ما امروز باید همه مان با هم دست به هم بدهیم که این یک عده ای که مخالف با‌‎ ‎‌نهضت هستند، مخالف با کشور هستند، مخالف با مصالح کشور هستند، اینها را عقب‌‎ ‎‌بزنیم. اینکه شما اول کلامتان می گویید که همۀ این گروهها موافقت کردند، این را من‌‎ ‎‌نمی توانم قبول بکنم. این گروه کمونیستها، این گروه توده ایها، اینها پشت جبهه بودند؛‌‎ ‎‌هیچ وقت اینها در جبهه نمی آمدند نشان بدهند، کی از آنها کشته شده؟ ما نشان می دهیم،‌‎ ‎‌ما قبرستانها از کشته داریم. اینها کشته های ماست. آنها نمی توانند نشان بدهند؛ برای اینکه‌ آنها در مواقع جنگ عقب می روند تا دیگران جنگ بکنند؛ همچه که یک قدری ‌‌[‌‌آرام‌‌]‌‎ ‎‌شد، می آیند جلو برای شلوغ کردن، یا برای استفاده! اینها اینطور هستند. اینها نیامدند‌‎ ‎‌پیش. ... اینها از اول پیش نبوده اند؛ اینها از اول اصلاً داخل در این مسائل نبوده اند. حالا‌‎ ‎‌که دیده اند یک قدری ‌‌[‌‌پیشرفت‌‌]‌‌ است و ممکن است یک انتفاعاتی ببرند، حالا سر‌‎ ‎‌درآورده اند! برای اینکه چی بکنند! این حزبها هم از این قبیل اند. حزب «دمکرات»‌‎ ‎‌ـ نمی دانم ـ جبهۀ کذا! هیچ یک از اینها مردمی نیست. این ‌‌[‌‌ملتند‌‌]‌‌ که کار انجام داده اند.‌‎ ‎‌ملت قیام کرد؛ و همین طبقۀ سوم؛ نه آن طبقۀ اولیها؛ طبقۀ اولیها سر جای خودشان‌‎ ‎‌بوده اند؛ هیچ کاری نکردند. این طبقۀ سوم که همینها هستند، همینها. اینها اقدام کرده اند.‌‎ ‎‌کم کم ارتش فهمید که باید متصل به اینها بشود، آنها متصل شدند، ... در ارتش همان‌‎ ‎‌طبقه. آن طبقه های اوّلی که مالها را خوردند و فرار کردند آنها نبودند. اینها پیش بردند. و‌‎ ‎‌باید حالا هم همین طور با دست اینها و با این جمعیت پیش ببریم. مشکلات را هم باید ما‌‎ ‎‌با اینها صحبت کنیم. هر مشکلی که شما دارید می روید؛ من هم سفارش می کنم‌‎ ‎‌مشکلات حل بشود. و شما هم سر خدمتتان باشید؛ چنانچه ما هم سر خدمتمان هستیم.‌

‌‌[‌‌امام در جواب یکی از حاضران که به جریان مرزهای کشور اشاره کرده بود، فرمودند:‌‌]‌

‌‎     ‎‌من قضیۀ مرز را با رئیس ستاد گفتم، که این مرز را شماها باید حفظ کنید، دیگر وارد‌‎ ‎‌نشوند.‌

1ـ یکی از حاضران می گوید که پریروز بوده است و امام خمینی گفتۀ او را تصدیق می کند.

صحیفه امام؛ ج 7، ص 278-281