شب گذشته مراسم عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) در موسسه فرهنگی مذهبی دارالزهراء برگزار شد.

به گزارش جماران، آیت الله سید ضیا مرتضوی طی سخنانی در این مراسم گفت: در تاریخ اسلام و به ویژه در تاریخ تشیع با توجه به نوع امامت و ولایتی که برای ائمه معصومین(ع) قائل هستند، یکی از مهم ترین مباحث اعتقادی و تاریخی موضوع «غلو» و «تفویض» است که از همان آغاز خطر بزرگ و انحراف مهمی را متوجه جامعه اسلامی کرد.

وی افزود: این خطر متوجه بنیان توحید، موضوع ولایت و حتی متوجه نبوت پیامبر اکرم(ص) شد و به رغم تلاش های فراوانی که ائمه اهل بیت(ع) در مقابله با این خطر و انحراف کردند، اما این موضوع آسیب های فراوانی به مسأله توحید، عبودیت و به ویژه به تشیع وارد ساخت و اتهامات زیادی را به اساس تشیع از سوی مخالفینی که می دانستند و ناآگاهانی که آنها را جزو ارکان تشیع می دیدند، وارد کرد.

مرتضوی در ادامه گفت: اصل موضوع غلو از نگاه تاریخی، مختص جامعه اسلامی نیست و پیشینه آن به دوران یهودیت و مسیحیت بازمی گردد و یکی از اشکالاتی که قرآن کریم متوجه یهودیان و مسیحیان کرده، موضوع غلو است. قرآن کریم می فرماید: ی«یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لَا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ» ای اهل کتاب در دین خود غلو نکنید. برای نمونه یهودیان گفتند، عزیر پسر خداست و در برابرش نصرانیان حضرت را مسیح «پسر خدا» نامیدند. این بر سر این مسأله با هم به دشمنی پرداختند و یهودی‌ها تهمت هایی به حضرت عیسی(ع) بر سر این موضوع زدند.

وی بیان کرد: در تاریخ اسلام، پیامبر اکرم(ص) فرمودند، علی(ع) در برابر تو دو دسته دچار هلاکت می شوند و این اعتقاد به عمل‌شان نیز سرایت می کند؛ نخست، محبان غالی هستند، یعنی کسانی که حدود را در محبتشان زیر پا می گذارند و مرز میان عبودیت و الوهیت را نادیده می گیرند و صفت الوهیت را به بنده ای چون امیرالمومنین(ع) که عابدترین بنده هست می دهند و صفات خدایی برای او برمی شمرند و دسته دوم کسانی هستند که دشمنی‌شان سر به غایت می گذارد.

مرتضوی گفت: پیامبر اکرم به امیرالمومنین(ع) فرمودند که این دو دسته جهنمی هستند. امیرالمومنین(ع) نیز بعداً گفتند که این دو دسته در برابر من نابود می شوند. گروهی از شیعیان در 150 سال دوره ائمه اهل بیت(ع) پیدا شدند و مدعی شدند که اصلاً امام حسین(ع) شهید نشده، بلکه مانند حضرت عیسی(ع) که به آسمان رفت، امام حسین(ع) نیز صعود کرده است.

وی افزود:  این عده می گفتند مردم وقتی حنظلة بن اسعد شبامی در کربلا کشته شد، به اشتباه فکر کردند که حسین(ع) کشته شده است. آنها یک فلسفه اعتقادی، استدلالی و کلامی نیز برای این ادعای خود درست کردند. انحرافات فکری و عملی یا از روی جهالت یا به دلیل منافع شخصی بروز می کنند و بعد از آن تلاش می شود تا پشتوانه ای اعتقادی، قرآنی و فکری برایشان ایجاد شود. در تاریخ اسلام از این گونه انحراقات زیاد است. این گروه فلسفه ای را که برای ادعای خود بافتند استدلالی از قرآن بود که می فرماید؛، خداوند به هیچ وجه سلطه ای برای کافران علیه مسلمین قرار نداده است.

مرتضوی گفت: آنها می گفتند که امکان ندارد که یزیدیان و شمریان کافر بر کسی چون حسین(ع) مسلط شده باشند، به احتمال زیاد فردی دیگر کشته شده و مردم فکر کردند حسین(ع) است. از سوی دیگر دسته ای نیز در گذشته و در تاریخ معاصر تلاش کردند که یزید بن معاویه را از قتل امام حسین(ع) تبرئه کنند و برای این هدف خود حتی کتاب نوشتند. در دوره معاصر نیز برخی از روشنفکران اهل سنت، امام حسین(ع) و یارانش را تخطئه و یزید و مامورین عبیدبن زیاد را تطهیر کردند.

وی بیان کرد: این ها دو دسته هستند که برخی از آنها گناه را گردن عبیدالله بن زیاد و شمر انداختند تا یزید را تطهیر کنند و بعضی ها نیز گفتند که آنها هم مامور و معذور بودند و تقصیر متوجه حسین بن علی(ع) است. عده ای با نام علاقه مندی شدید به امام حسین(ع) شهادت ایشان را انکار کردند، نتیجه این می شود که علاقه به اباعبدالله(ع) که از کودکی در وجود ما وجود دارد نباید بهانه ای برای دروغ بستن به اهل بیت(ع) یا حتی دشمنان اهل بیت باشد.

آیت الله مرتضوی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: چطور به استناد یک روایت، عده ای به هرکسی که گمان می کنند مزاحم یا مخالفشان هست، تهمت می زنند؟! چگونه شخصیتی را که از محبوبترین شخصیت های کشور و چهره ای جهانی است و 8 سال در کشور خدمت کرده، ممنوع التصویر و حتی ممنوع الافطار کردند و بعد آن روزنامه هتاک تهران نوشت مگر فلانی اعتقاد به روزه هم دارد؟! از آنجا که امسال برخی بزرگان حوزه به ما توصیه کردند، باید گفت نمی شود مجالس روضه از سیاست به دور باشد. البته برخی دنبال سیاستی هستند که مطابق میل‌شان باشد.

وی افزود: دروغ بستن حتی به دشمن اهل بیت(ع) نیز کاری ناپسند است. به یکی از دروغ‌گویانی که حدیث جعل کرده بود و عذر تشویق مردم به تلاوت قرآن را می آورد، گفتند که پیامبر فرموده هرکسی عمداً بر من دروغ ببندد، نشیمن‌گاهش در آتش باد. اما وی در پاسخ گفت، من که بر ایشان یعنی به ضرر ایشان دروغ نبستم که، بلکه برای ایشان دروغ بستم!

مرتضوی گفت: دروغ‌گویی تنها به افراد ظاهرالصلاح، حدیث سازان و  کاسبان نام و نان و حتی رقّاصان و شراب خواران محدود نبود، بلکه به افراد زاهد و عابد نیز سرایت کرده بود و حتی این افراد در حدیث دروغگو‌تر از دسته اول بودند، به دلیل اینکه احساس تکلیف بیشتری می کردند. آن کسی که می بیند دین در خطر است، همانگونه که چهره خدمت‌گذاران را به استناد یک روایت، تخریب می کند تا افراد مزاحم را از میدان به در کند، وقتی می بیند دین خدا در خطر است و مردم به سراغ خواندن کلیله و دمنه و شاهنامه رفتند، در جعل حدیث بیشتر تلاش می کند.

وی بیان کرد: یکی از نمونه های جعل تاریخ به تاریخ ولادت و وفاتی بازمی گردد که برای حضرت معصومه(س) درست کردند. باید پرسید از کجا  تاریخ ساختگی برای ایشان درست کردند و در دو دهه اخیر به آن پر و بال دادند. شورای انقلاب فرهنگی نیز آن را اعلام کرده، سکه زدند و روزی به نام دختر نام‌گذاری کردند. در حالی که می شد به جای جعل تاریخ، یک روز برای بزرگداشت آن حضرت اعلام کنند.

آیت الله مرتضوی گفت: برخی فکر می کنند با چنین کارهایی خدمت می کنند، در صورتی که نمی دانند تاریخ خود را تخریب می‌کنیم و استحکام مقولات دیگر را سست می کنیم. اگر مدار و خاستگاه جامعه تنها به ابراز احساسات در این مجالس خلاصه شد و اگر حُبی جدای از فهم و تعقل به وجود آمد، آن‌زمان است که سی هزار نفر در یک جامعه برای کشتن فردی چون حسین(ع) گردهم می آیند.

وی در پایان گفت: یک عده به خیال خود شیعه تنوری درست می کنند و ذائقه دینی جامعه را عوض می کنند. همین رادیو و تلویزیون خودمان با چند ده شبکه و کانال و... ببینیم در این ایام عزاداری و فرصتی که امام حسین(ع) فراهم کرده، چگونه استفاده می شود؟ چگونه با احساسات به جای مردم رفتار می شود؟ ببینید در برخی مجالس ما چه به خورد مردم می دهند؟ از اهداف امام حسین(ع) سخن می گوییم ولی از زمینه های شهادت امام حسین(ع) کمتر سخن می گوییم. در صورتی که باید در مقابل دشمنان عهدشکن، حسینی زندگی کنیم.