میرزای نوری می گوید：
وقتی نام حضرت حجه بن الحسن (عج) در مجلس امام رضا (ع) برده شد،آن حضرت از جای برخاست و دو دست مبارکش را روی سر گذاشت و فرمودند：(اللهم عجل فرجه و سهل مخرجه).
از امام صادق (ع) سؤال شد که چرا هنگام شنیدن نام امام زمان (عج) از جای خود برمی خیزیم؟
حضرت (ع) فرمودند：چون غیبت حضرت مهدی (عج) طولانی است. و امام از شدت محبتی که به دوستان خود دارد هر زمان که شخصی او را یاد کند ، نگاهی به او می نماید و سزاوار است که یاد کننده به جهت احترام و تعظیم از جای خود برخیزد.
هنگامی که مولای خویش او را به نظر مهر و عطوفت نگاه می کند،پس از جای بر می خیزد و از خدا تعجیل فرج ایشان را می خواهد.
منتخب الأثر،ص۵۰۵