جابر بن عبدالله انصاری: ای عطیه، از حبیبم رسول خدا(ص) شنیدم که می فرمود: اگر کسی قومی را دوست داشته باشد با آن قوم محشور می شود و اگر کسی به عمل قومی علاقه ورزد در عمل آن قوم شریک می گردد، قسم به آن که محمّد را به پیامبری بر انگیخت من و نیّت یارانم همانست که حسین(ع) و یارانش بر آن نیّت بودند
در راه برگشت به کوفه، جابر به من گفت : ای عطیه وصیّتی به تو دارم که فکر نمی کنم بعد از این سفر تو را ببینم و آن وصیّت این است که دوستداران محمّد وآل محمّد را دوست بدار و دشمنانشان را دشمن بدار. محبّت محمّد و آل محمّد انسان را بسوی بهشت می برد و دشمنی شان به طرف جهنّم ی کشاند.