جاودانگی آنجا است. زيست هميشگي آنجا است. اين‏جا را که وجداناً مي­بينيم، اين‏طور نيست.
از موقعي که ابوالبشر خلق شده، تا حالا يکي را سراغ داري كه مانده باشد؟ يكي را به من نشان بده! از آدم ابوالبشر به اين طرف، همه خداحافظ! «كُلُّ مَنْ عَلَيهَا فَانٍ» همه فاني هستند. اين ‏جا خبري از جاودانگي و زندگي ابدي نيست. کوچ کن و برو!
اين طلب، در فطرت من است. پس معلوم مي ­شود نشئه و عالم ديگري هست كه آن جاودانه است. حيات حقيقي هم همان است.