در آیه ۴۴ از سوره مبارکه انعام می خوانیم:
فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ.
پس ﭼﻮﻥ ﺣﻘﺎﻳﻘﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ [ﺑﺮﺍﻯ ﻋﺒﺮﺕ ﮔﺮﻓﺘﻨﺸﺎﻥ] ﺑﻪ ﺁﻥ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭﻯ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺩﺭﻫﺎﻯ ﻫﻤﻪ ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩﻳﻢ، ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻧﺪ، ﻣﻐﺮﻭﺭﺍﻧﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﮔﺸﺘﻨﺪ، ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ [ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺏ] ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ، ﭘﺲ ﻳﻜﺒﺎﺭﻩ [ﺍﺯ ﻧﺠﺎﺕ ﺧﻮﺩ] ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﻧﻮﻣﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ.
تفسیر؛