مرتضی گلپور - از مردادماه 92 تا اسفندماه 95، صدا و سیما سه رئیس به خود دیده است، اما تغییر رؤسا نتوانسته است در رابطه فراگیرترین رسانه کشور با دولت برآمده از رأی مردم تغییر چندانی ایجاد کند. هرچند در دوره مدیریت عبدالعلی علی عسگری، اندکی از تیزی انتقادهای این رسانه به دولت کاسته شده است، اما گویی صدا و سیما به اندازه بیان نقدها و ضعف‌ها، علاقه‌ای ندارد که دستاوردها و تلاش‌های مثبت دولت را منعکس کند. نتیجه چنین رویه‌ای است که سبب شد روز گذشته رئیس جمهوری بار دیگر از عملکرد صدا و سیما انتقاد کند. روحانی این بار به این نکته اشاره کرد که چرا این رسانه در بیان موفقیت‌های دولت از جمله در بخش سلامت، لکنت دارد، حال آنکه اگر گوشت در کشور دو روز گران شود، این موضوع تبدیل به خبر یک و رسمی تلویزیون خواهد شد.
اما این رویه ناصواب، چیزی نیست که تنها منحصر به صدا و سیما باشد. برخی از رسانه‌های مکتوب نیز رویکرد خود را نسبت به دولت بر این قاعده استوار کرده‌اند که هر کار مثبت، نادیده شود و هر نقطه خاکستری، سیاه و برجسته شود. با تکیه بر چنین واقعیت‌هایی است که فعالان سیاسی، این رسانه‌ها را بی اعتنا به اخلاق حرفه‌ای و رسانه‌ای توصیف کرده و از آن بالاتر، معتقدند که این رسانه‌ها، به اخلاق اسلامی که خود را منادی آن می‌دانند، پایبند نیستند.
 محمد‌ هاشمی: تخریب دولت بیشتر از اطلاع‌رسانی است
رئیس اسبق صدا و سیما با اشاره به اینکه آنقدر به رادیو و تلویزیون مراجعه نمی‌کند که بتواند درباره همه برنامه‌های این رسانه قضاوت کند، تأکید کرد که در برنامه‌هایی که می‌بیند، نقد و حتی تخریب اقدامات دولت بیشتر از تأیید و اطلاع‌رسانی نسبت به عملکردهای دولت است که از وظایف این رسانه به شمار می‌رود. محمد‌هاشمی در گفت‌وگو با «ایران»، وظیفه صدا و سیما را اطلاع‌رسانی اقدامات دولت به عنوان قوه مجریه نظام دانست و افزود: اما صدا و سیما به گونه‌ای عمل می‌کند که دولت تخریب می‌شود، درحالی که حداقل انتظار این است که بخش اطلاع‌رسانی و البته بدون پیشداوری، پررنگ‌تر باشد.
وی با اشاره به اینکه رویکرد صدا و سیما نسبت به دولت‌ها بی طرفانه نیست، درحالی که رسانه ملی باید بی طرف باشد، تنها اطلاع‌رسانی کند و قضاوت را به مردم بسپارد، خاطرنشان کرد: اما صدا و سیما برخلاف مسئولیت‌های خود، اساساً در مقام یک طرف مقابل دولت عمل می‌کند، به جای اینکه تلاش کند بی طرف بماند، گویی خود رقیب دولت است و از موضع رقابت با دولت برنامه‌های خود را تنظیم می‌کند. هاشمی، ملت ایران را حامی نظام و دولت دانست و ادامه داد: نمی توان درباره اینکه این رویکرد صدا و سیما مطابق منافع ملی است یا خیر اظهار نظر کرد، زیرا اساساً رویکرد این رسانه درقبال دولت، جناحی است و نه ملی. وی با اشاره به اینکه تأثیر صدا و سیما بر تعیین رویکردهای مردم غیرقابل انکار است، گفت: تبلیغات هیچ گاه بی‌اثر نیست و ممکن است به دلیل نوع برنامه‌های صدا و سیما، مردم به گونه دیگری درباره دولت فکر کنند، در چنین شرایطی است که معتقدم طرفین یعنی هم صدا و سیما و هم دولت از این رویکرد زیان می‌بینند و در نهایت نظام و کشور لطمه می‌خورد.
وی همچنین درباره رسانه‌های مکتوب نیز با اشاره به اینکه برخی رسانه‌ها با دولت همسو و برخی نیز منتقد دولت هستند، تصریح کرد که از برخی رسانه‌های منتقد دولت نمی‌توان انتظاری داشت، زیرا آنان رویکردهای خود را نه براساس مصالح ملی، که براساس منافع جناحی تعیین می‌کنند، هرچند برای خود جایگاهی ملی قائل هستند.
 جلالی‌زاده: انتظار، انعکاس بی طرفانه فعالیت ها است
یک فعال سیاسی و استاد دانشگاه نیز با بیان اینکه در کشورهایی که صدا و سیما خصوصی نیست، این رسانه در اختیار دولت قرار دارد و اخبار دولت را منعکس کرده و مطالب و خواسته‌های مردم را هم مطرح می‌کند، گفت: در این وضعیت این رسانه‌ مطالب دولت و مردم را به طور یکسان تحت پوشش قرار می‌دهد اما متأسفانه در ایران صدا و سیما انحصاری در مقابل دولت نقش اپوزیسیون را بازی می‌کند، درحالی که انتظار می‌رود این رسانه در خدمت نظام باشد چرا که دولت نیز بخشی از نظام است.
جلال جلالی‌زاده افزود: اکنون این رسانه چنان اخبار و گزارش‌های مربوط به دولت را به صورت منفی و ضعیف نشان می‌دهد که گویی این رسانه خود را به عنوان مخالف دولت تعریف کرده و هدف خود را زیر سوال بردن دولت می‌داند. وی با اشاره به تامین مالی این رسانه از سوی دولت و با بودجه بیت المال، خاطرنشان کرد: انتظار می‌رود این رسانه فعالیت‌ها و تلاش‌های دولت را به صورت صادقانه منعکس کند، البته قرار نیست درباره دولت دچار مبالغه و غلو شود، اما انتظار این است که حداقل کارهای دولت را بی طرفانه منعکس کند و قضاوت را به مردم واگذار کند.
این استاد دانشگاه همچنین با اشاره به رویه تخریبی برخی رسانه‌های مکتوب نسبت به دولت، اضافه کرد: برخی از این رسانه‌ها خود را منادی اخلاق اسلامی می‌دانند، اما واقعیت این است که آنان در رفتارهای رسانه‌ای خود، به قاعده‌های اخلاقی پایبند نیستند. جلالی‌زاده  گفت: متأسفانه تنها چیزی که از این رسانه‌ها دیده نمی‌شود، پایبندی به اخلاق اسلامی و رعایت شأن و حرمت اشخاص یا اجتناب از تحریف است.
خانجانی: جریانات افراطی خط دهی می‌کنند
سخنگوی وزارت کشور در دولت اصلاحات نیز معتقد است که صدا و سیما به رسالت ملی و اطلاع رسانی حرفه ای خود به درستی عمل نمی کند.
جهانبخش خانجانی در گفت‌وگو با «ایران» برقراری ارتباط تنگاتنگ و دوسویه میان دولت و رسانه ملی، برای انعکاس دیدگاه‌های متقابل دولت و ملت به یکدیگر را ضروری دانست و گفت: در چنین ارتباطی است که هم دیدگاه‌های مردم  به دولت منتقل می‌شود و هم خدمات دولت به آگاهی مردم می‌رسد، اما متأسفانه اکنون اساساً چنین ارتباطی برقرار نیست و این رسانه مسیر خود را می‌رود. این فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره به اینکه صدا و سیما باید در امیدبخشی مردم نسبت به آینده نظام و دولت مؤثر باشد اظهار کرد: متأسفانه در بخش‌های مختلف بویژه در حوزه سیاسی صدا و سیما، جریانات افراطی سعی می‌کنند جهت دهی‌های خود را بر این رسانه حاکم بکنند که این امر نه به نفع صدا و سیماست و نه به نفع دولت.
خانجانی درباره روزنامه‌های منتقد دولت نیز گفت: متأسفانه این رسانه‌ها به اسم نقد، دولت را تخریب می‌کنند و این مغایر با اخلاق حرفه‌ای است. وی با بیان اینکه رویکرد این رسانه‌ها، آسیب‌های بسیاری برای منافع ملی دارد، افزود: تخریب دولت، سبب تغییر نگاه مردم به نظام می‌شود، اما این رسانه‌ها بی توجه به منافع ملی، سال‌هاست که رویه‌های خود را تغییر نداده‌اند.
 ابراهیمی: صدا و سیما سنگ تمام می‌گذارد
اما برخلاف فعالان سیاسی اصلاح‌طلب و اعتدالی، یک عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز از عملکرد صدا و سیما درقبال دولت ابراز رضایت کرده و معتقد است که صدا و سیما برای دولت، بویژه رئیس جمهوری و انعکاس اخبار مربوط به وی، سنگ تمام می‌گذارد. حجت الاسلام حسین ابراهیمی با بیان اینکه صدا و سیما کارهای شایسته دولت را کتمان نمی‌کند، اضافه کرد: هرچند این رسانه از دولت انتقاد می‌کند، اما دولت نباید از انتقاد برنجد، زیرا انتقاد، پله و پایه ای برای ترقی است و افراد باید از آن استقبال کنند. وی با بیان اینکه همه دستگاه‌ها حتی نیروهای مسلح در خدمت دولت هستند، گفت: دولت‌ها هم کارهای خوب دارند و هم کارهای منفی و اشتباه، اما مسأله این است که طرفین باید یکدیگر را تحمل کنند.