جی پلاس ـ منصوره جاسبی: در یکی از ماه مبارک های رمضانی که در خدمت امام بودیم به دفتر زنگ زدند و گفتند که به آقای توسلی[1] بگویید با قم، تهران، تبریز، شیراز و اصفهان تماس بگیرند و بگویند که دیدن ماه را پی گیری کنند.

هنگام سحر بود و ما مشغول خوردن سحری که از بیت[2] آیت الله گلپایگانی[3] زنگ زدند و گفتند گویا در عراق و کویت ماه دیده شده و می خواهند نظر امام را بدانند.

می دانستم که امام اکنون در حال نماز هستند و نمی خواستم مزاحم باشم ولی چاره ای نبود و از در پشتی وارد اندرونی شدم که دیدم امام مطابق شب های دیگر در سجده و در حال راز و نیاز و اشک و گریه هستند. آهسته کنار ایستادم تا سر از سجده برداشتند و بعد موضوع را به ایشان گفتم و نظرشان را خواستم.

آقا نگاهی به من انداخته و گفتند: بگویید فایده ندارد باید در خود ایران ماه را ببینند تا عید اعلام شود.[4]

1- آیت الله محمدرضا توسلی محلاتی از اعضای دفتر امام خمینی (س) که در 28 بهمن سال 86 به رحمت حق پیوست.

2- آیت الله سید جواد گلپایگانی فرزند آیت الله گلپایگانی تماس گرفته بود.

3-ئآیت الله العظمی سید محمدرضا گلپایگانی از مراجع عظام تقلید که در تاریخ هشتم آذرماه سال 72 در قم به دیدار حق شتافت.

4- برگرفته از خاطره حسین سلیمانی از پاسداران و محافظان شخصی امام خمینی (س) در کتاب خاطرات خادمان و پاسداران امام خمینی.