| ساخت کوکتل مولوتف با کمک مأمور شهربانی! خاطراتی از معتمد محل حاج اصغر محمدی:
اهالی قدیمی، روزهای انقلاب را خوب به یاد دارند. ایامی که پیر و جوان، زن و مرد، کوچک و بزرگ، به کوچه و خیابان می‌آمدند و یک صدا شعار مرگ بر شاه سر می‌دادند...
اهالی قدیمی، روزهای انقلاب را خوب به یاد دارند. ایامی که پیر و جوان، زن و مرد، کوچک و بزرگ، به کوچه و خیابان می‌آمدند و یک صدا شعار مرگ بر شاه سر می‌دادند. جوانان با تاریک شدن هوا اسپری رنگ به دست می‌گرفتند و تصویر امام خمینی(ره) را روی دیوارها نقاشی می‌کردند. بعضی از دانش‌آموزان هم اعلامیه‌ها را داخل خانه‌ها می‌انداختند. هر کسی به سهم خودش قدمی در پیروزی انقلاب برداشته و خاطره‌ای از آن روزها در دفتر خاطراتش ثبت کرده است. همزمان با سی و هشتمین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی سراغ «علی‌اصغر محمدی» که آن روزها یکی از معتمدان محله بود و مسئولیت شوراهای اسلامی نظارت بر توزیع کالا را برعهده داشت، رفتیم و دفتر خاطرات اهالی را با وی ورق زدیم.
کمک مأمور شهربانی به بچه‌های محله
71 سال سن دارد و از سال 1345 به محله گلچین آمده و اینجا ساکن شده است. دوران انقلاب در مغازه تعمیر و فروش موتورسیکلت کار می‌کرد. مغازه محل کارش در خیابان شهید رزاقی که از معابر اصلی و پر تردد محله گلچین است، قرار داشت. «علی‌اصغر محمد» خاطرات زیادی از انقلاب دارد اما درست کردن کوکتل مولوتف نوجوانان و جوانان محله با کمک یکی از مأموران شهربانی ماندگارتر و لذت‌بخش‌تر از همه است. او خاطرات آن روز را چنین تعریف می‌کند:
«وقتی مبارزات مردمی در محله گلچین شروع شد، تعدادی از بچه‌محله‌ها دور هم جمع شدیم و تصمیم گرفتیم کوکتل مولوتف درست کنیم. هیچ‌کدام از ما روش درست کردن را بلد نبودیم و بر حسب حدس و گمان، چند مواد را با هم مخلوط کردیم و داخل بطری ریختیم اما هیچ‌کدام آتش نگرفت. از این موضوع ناراحت بودیم که یکدفعه یکی از بچه‌ها پیشنهاد داد تا از
«ابوالفضل لطیف» کمک بگیریم. او مأمور شهربانی بود و کسی جرئت نمی‌کرد در این مورد با او صحبت کند. چند روز فکر کردیم و بعد دل را به دریا زدیم و سراغ لطیف رفتیم و ماجرا را تعریف کردیم. استرس زیادی داشتیم و نمی‌دانستیم چه عکس‌العملی نشان می‌دهد. خندید و گفت که کمکمان می‌کند. روز بعد به مغازه‌ای که کار می‌کردم آمد و با راهنمایی او کوکتل مولوتف درست کردیم و به مسجد بردیم و در اختیار تظاهرکنندگان قرار دادیم.»
محله ما شماره 18 بود
در گذشته محله‌های منطقه ما اسم نداشتند و با شماره مشخص می‌شدند. به گفته علی‌اصغر محمدی، منطقه ما 22 محله داشته که محله گلچین شماره 18 بود. محمدی می‌گوید: «به مرور زمان نام و نشانی محله‌ها تغییر کرد و شناسنامه‌دار شد و به دلیل باغ زیادی که در محله ما وجود داشت آن را گلچین نامیدند.» به گفته این معتمد محله تغییرات زیادی در گذر زمان و بعد از انقلاب در محله رخ داد. او
<<تصویری از شادروان حاج ابوالفضل لطیف>> به تخریب کلانتری میذان گلچین اشاره می‌کند و می‌گوید: «قبل از انقلاب یک کلانتری در میدان گلچین قرار داشت که در دوران انقلاب افراد زیادی توسط مأموران همین کلانتری دستگیر و زندانی شدند. به همین دلیل اهالی خاطره خوبی از کلانتری نداشتند. به همین دلیل مردم کلانتری را تسخیر کردند و بعدها ساختمان کلانتری توسط مسئولان خراب و به جای آن مسجد اعظم امام خمینی(ره) ساخته شد که این روزها یکی از پایگاه‌های مهم مردمی است.» به گفته محمدی قبل از انقلاب خبری از لوله‌کشی گاز و ایستگاه اتوبوس و تاکسی در محله نبود. افزایش تعداد مدارس، مساجد، ساخت فروشگاه و ایستگاه‌های تاکسی و اتوبوس و ایجاد بازارهای تجاری از امکاناتی است که بعد از انقلاب در محله گلچین به وجود آمده است.
رهبری روحانیان
مردم انقلابی اگر توسط افراد کاردان و مسئولیت‌پذیر رهبری نمی‌شدند، انقلاب به ثمر نمی‌نشست. علی‌اصغر محمدی می‌گوید: «سال 57 مبارزات مردم باید هدایت می‌شد. روحانیون تنها کسانی بودند که اهالی به آنها اعتماد داشتند و می‌توانستند مسئولیت رهبری مردم انقلابی را به عهده بگیرند. اهالی در مسجد جمع می‌شدند و بعد از نمازهای جماعت پای صحبت‌های ائمه جماعات می‌نشستند. روحانیون از این فرصت برای هدایت اعتراضات در مسیر درست استفاده می‌کردند و در سخنرانی‌ها راه درست و نادرست را به انقلابیون نشان می‌دادند و آنها را هدایت می‌کردند.»
به گفته معتمد محله گلچین، آن سال‌ها مساجد حضرت رقیه(س) و سیدالشهدا(ع) خیلی فعال بود و حجت‌الاسلام «صادق رشاد»، «محمدعلی زم» و «سید جلال محبی» با حضور در مساجد مردم را به قیام علیه طاغوت تشویق می‌کردند. محمدی می‌گوید: «روحانیون در تمام عرصه‌ها کنار مردم بودند و همراه با آنها در تظاهرات شرکت می‌کردند.»
گلچین در گذر زمان
محله گلچین از شمال به خیابان ابوذر، از شرق به خیابان شهید فلاحی، از جنوب به خط آهن تهران ـ اهواز و از غرب به خیابان ورزدار منتهی می‌شود. به گفته اهالی، این محله در گذشته پر از باغ و زمین کشاورزی بود و از سال 1345 با رونق ساخت‌وساز، بافت کشاورزی آن به مسکونی تغییر کرده است.
تا چند سال قبل خانه‌ها یک طبقه بود و درخت بید مجنون وسط میدان گلچین جلوه خاصی به محله داده بود. محمدی در توصیف میدان گلچین می‌گوید: «چند آبنمای کوچک هم در اطراف سازه میدان گلچین قرار دارد که زیبایی خاصی به آن بخشیده است.»
*همشهری محله منطقه 17
|
