دیروز در میان خبرها نقل قولی از یکی از نمایندگان محترم مجلس وجود داشت که به نوعی اسباب نگرانی شد. این نماینده محترم گفته بودند:«در شرایطی که به ما اجازه نمی دهند نفت بفروشیم و کالای مورد نیازمان را وارد کنیم، ممنون روسیه هم هستیم که به ما کالا می دهد تا از گرسنگی نمیریم.»
اول اینکه احتمالاً این سخنان عقیده ی گوینده نیست و در مقام جدل با کسی گفته شده و یا قبل و بعد آن ، حذف گردیده است. این احتمال در روزگار ما که کلمات افراد ، بسیار دست خوش کم و زیاد می شود و یا اساساً به دروغ مطلبی به کسی منتسب می شود، باید بیش از هر زمانی مورد توجه قرار گیرد. لذا مناسب است ایشان توضیحی بر کلام خویش اضافه کنند.
دوم آنکه در این کلام نوعی «احساس دِین» به روسیه وجود دارد. درحالیکه یادمان باشد این کشور نه تنها در سال های گذشته ، مانع تصویب قطعنامه شورای امنیت علیه کشورمان نشد ، بلکه به قول تحلیل گران سیاسی همواره با برگ ایران از آمریکا امتیازاتی به نفع خود می گیرد. روسیه هیچگاه قابل اعتماد نبوده و در آینده نیز چنین است.
سوم اینکه اگر قرار باشد برای اینکه نمیریم ، تن به خفت در مقابل روسیه بدهیم، چرا با بزرگتر از او همراه نشویم تا اصلاً گرفتار چنین مشکلی نباشیم؟ اینکه ما به سیاست های غیر منطقی امریکا پشت می کنیم به خاطر نام این کشور و پیشینه ی آن نیست( و الا پیشینه ی روسیه در نزد ما سیاه تر است) بلکه به سبب عزتمندی ما و زورگویی آمریکاست. و این همان رابطه ی گرگ و میش است که امام اشاره کردند. یعنی رابطه ی « بی منطق خونخوار» با « مظلوم». لذا مناسب است توجه کنیم که خدای ناکرده از چاله به چاه نیافتیم.
توجه کنید که نظر من اصلاً بر قطع مراوده با روسیه یا هر دولت همراه دیگر نیست، بلکه آنچه مورد نظر است نفی «احساس کوچکی» در مقابل آنهاست.
و آخر آنکه جمهوری اسلامی در تاریخ خود نشان داده است که از گردنه هایی سخت تر از این به راحتی عبور کرده و تن به ذلت نداده و از گرسنگی هم نمرده است. باید مراقب بود که دل مردم را خالی نکرد و با سخنان یأس آلود بر طبل نا امیدی نکوفت.
مسیر ما از جاده ی «اعتماد به مردم» و «انسجام همه ی اقشار ملت» می گذرد. اگر حکومت در دل مردم رسوخ کند ،هیچ قدرتی در مقابل این ملت توان ایستادگی ندارد. و این همان نغمه ی «همه با هم» امام است.
پس جمله امام خمینی را فراموش نکنیم که فرمودند:«آمریکا از انگلیس بدتر، انگلیس از آمریکا بدتر، شوروی از هر دو بدتر، همه از هم بدتر» و این نه به معنای قهر با همه، بلکه به معنای «عدم اعتماد به اجنبی» است.
*جماران
