سفیر عربستان در قاهره ضمن اشاره به ناآرامی‌های سودان به مخالفین عمرالبشیر برای سرنگونی وی چراغ سبز نشان داد. وی در مصاحبه با رسانه‌های مصری اعلام کرد برای عربستان اینکه چه حکومتی در خارطوم حاکم باشد اهمیتی ندارد.
این جمله نشانگر موضع گیری جدید آل سعود در قبال حکومت عمرالبشیر است که برای بقای خود تغییر موضع داد و با فاصله گرفتن از مقاومت اسلامی در منطقه به دامان آل سعود غلتید و آل سعود هم تا آنجا که توانستند از وی و حکومتش در جهت اهداف پلید خود سوءاستفاده کردند. سودان از محدود کشورهائی بود که با خوش خدمتی به آل سعود، برای جنگ در یمن مزدور فرستاد و آنها با همدستی سایر مزدوران چند ملیتی در خدمت ماشین جنگی ائتلاف خون آشام سعودی به ارتکاب جنایات جنگی متوسل شدند ولی علیرغم آنهمه جنایت و کشتار علیه مردم مظلوم و بی‌دفاع یمن، کاری از پیش نبردند. اکنون پس از آنکه تاریخ مصرف مزدوران چند ملیتی در جنگ یمن به اتمام رسیده، آل سعود از هر سو تحت فشارند که به جنگ ابلهانه در یمن خاتمه دهند و مزدوران را از جنگ یمن خارج کنند. بازگشت همین مزدوران سودانی، فضا را علیه عمرالبشیر دگرگون ساخته است. عمرالبشیر تصور می‌کرد با غلتیدن به دامان شاه سلمان و فرزندش می‌تواند با تضمین بقای حاکمیت خود، به اوضاع سیاسی – اقتصادی و اجتماعی سودان به کمک پولهای سعودی سروسامانی بدهد. اما پس از پایان تاریخ مصرف خود با تلخکامی احساس می‌کند که هیچ بهره‌ای از این بابت نصیب او و کشورش نشده است. آنچه در این میان اهمیت بیشتری دارد، اتکاء عمرالبشیر به رژیم فاسد سعودی است که به تصریح ترامپ اگر حمایت‌های آمریکا قطع شود، آنها حتی یک هفته هم دوام نمی‌آورند و از صحنه حذف خواهند شد.
این بدان معنی است که عمرالبشیر به کسانی برای تضمین بقای خود متوسل شده که خودشان هم کمترین پایگاهی در میان مردم عربستان ندارند و برای بقاء خود به دیگران متوسل شده‌اند و هر لحظه ممکن است تاریخ مصرف آل سعود هم به پایان برسد. این، بزرگترین اشتباه استراتژیک عمرالبشیر بود که به جای اتکاء به مردم سودان به آنسوی مرزها نظر داشت و به فاسدترین رژیم بی‌ریشه و وابسته جنایتکار در منطقه امید بست و با طناب سران این رژیم به عمق چاه رفت و در یمن شریک جرم آل سعود جنایتکار شد.
حکومت سودان با آغشته کردن دستهایش به خون مردم مظلوم یمن کمترین بهره‌ای نبرد ولی در میان ملت‌های منطقه بی‌آبرو شد و اعتباری هم نزد مردم سودان برای خودش باقی نگذاشت. علاوه بر این، با افشاگری‌های اخیر علیه سلمان و فرزند جنایتکارش، به نظر می‌رسد فضای سیاسی در سطح منطقه و جهان علیه آل سعود به شدت دگرگون شده و هنوز هم تیره و تار است.
ایکاش عمرالبشیر با مشاهده این حوادث و با آگاهی از این صحنه‌های پرالتهاب تصمیم درستی می‌گرفت و بسیار زودتر از اینها حساب خود را از حساب آل سعود جدا می‌کرد، به ویژه پس از بازداشت سعدالحریری نخست‌وزیر لبنان در ریاض و رفتار تحکم آمیز بن سلمان در برابر محمود عباس رئیس اسمی تشکیلات خودگردان به فراست در می‌یافت که سرنوشت بهتری در انتظار وی نیست. اگرچه فرصتهای طلائی برای عمرالبشیر از میان رفته است اما شاید هنوز هم چندان دیر نشده باشد که وی به صراحت از عملکرد خود و گرایش به سعودی‌ها در پیشگاه ملتش و سایر ملت‌های عرب و مسلمان پوزش بخواهد و ضمن خارج ساختن نیروهای سودانی عامل سرکوب مردم مظلوم یمن از جنگ ابلهانه در یمن، مواضع نادرست خود را اصلاح کند. علاوه بر این با نگاهی به فضای پرالتهاب سودان، چاره جوئی برای خروج از بحران کنونی می‌تواند شرایط سیاسی - اجتماعی تازه‌ای را در سودان ایجاد کند و از نارضایتی جامعه سودانی بکاهد و آنرا مهار کند. این برای عمرالبشیر و ملت مسلمان سودان هرگز افتخاری نبوده و نیست که مجری سیاست‌های ابلهانه آل سعود معرفی شوند، چرا که سعودی‌ها هم عملاً مجری سیاست‌های خائنانه آمریکا و رژیم اشغالگر صهیونیستی هستند و کاملاً آشکار است که از کجا خط می‌گیرند؟ شاید اگر عمرالبشیر در برابر ملتش و جهان عرب و دنیای اسلام به خطای استراتژیک خود اعتراف کند و وعده جبران گذشته‌ها را بدهد، این فضای پرالتهاب در سودان شاهد تغییرات جدیدی باشد که مصلحت سودان در آن است. با طرح و برنامه‌ای که آل سعود برای عمرالبشیر در نظر دارند و مهمتر از آن، اهداف و برنامه‌های ناپاکی که آمریکا و صهیونیستها برای رژیم فاسد سعودی در نظر گرفته اند، کمترین امید و انتظاری برای بهبود شرایط و تغییر اوضاع به نفع عمرالبشیر متصور نیست و در نتیجه بهترین تصمیم برای سودان، بازگشت از راه پرمخاطره‌ای است که با فروغلتیدن در دام سعودی‌ها در پیش گرفته است.