دو نکته «ظریف» درباره تحریم «ظریف» پس از گذشت یک ماه از گمانهزنیهای بسیار درباره تحریم وزیر خارجه، آخرین روزهای هفته گذشته تصمیم دولت ترامپ مبنی بر تحریم جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران اعلام شد.
همانطور که قابل پیشبینی بود نهادهای نظامی کشور و همچنین چهرهها و شخصیتهای سیاسی داخلی به این تصمیم ایالات متحده معترض شده و آن را غیر قابل قبول دانستند. دولتهای اروپایی نیز اعلام کردهاند با وجود این تصمیم به همکاری خود با ظریف ادامه خواهند داد و چنین تصمیماتی را در شرایط حاضر سبب افزایش تنشها و کاهش امکان مصالحه ارزیابی کردهاند.
مردم ایران هم از طریق شبکههای اجتماعی به این تصمیم ایالات متحده واکنشهای متفاوتی نشان دادند. حامیان جناح تندرو که به تازگی با «گاندو»سازی اعتبار وزارت امور خارجه را هدف قرار داده بود نتوانستند رضایت خود را از این رخداد پنهان کنند و تحریم ظریف را بهانه تازهای برای حمله به او تصور کردند، حامیان دولت و طیف میانهرو اما تمام قد از رییس دستگاه دیپلماسی حمایت کردند، گروه سومی هم بودند که اعتراضات خود به برخی مواضع ظریف را به بهانه تحریم شدن او یادآور شدند و گروهی دیگر که اکثریتی قابل توجه را تشکیل میدهند اقشاری از جامعه هستند که یا اساساً چنین خبری به گوش آنها نرسیده و یا در صورت شنیدن هم به آن توجهی نشان نمیدهند و برایشان اهمیتی ندارد.
این بخش از جامعه چنان در مشکلات جدی معیشتی خود گرفتار آمده است که دیگر توان و تمایلی برای پیگیری چنین خبرهایی و واکنش به آنها را ندارد.اما فارغ از واکنشهای مختلف و متفاوت به این موضوع در خصوص تحریم ظریف دو نکته قابل ذکر است:
1. به نظر میآید با چنین اقدامی احتمال مذاکره جمهوری اسلامی و ایالات متحده در دوران ترامپ که احتمالا شش سال دیگر از آن باقی مانده است به کمترین حد ممکن رسیده، زیرا این تحریم بیشتر از آنکه شخص ظریف را هدف قرار داده باشد تحریم وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران است و در نتیجه هر فرد دیگری هم در آینده جایگزین ظریف شود چنین تحریمی شامل حالش خواهد شد. نتیجه آن که تحریم مامور اصلی و رسمی مذاکره با کشورهای خارجی معنایی جز بستن دریچههای اندک باقی مانده برای مصالحه نخواهد داشت. این مسئله به معنای کاهش امکان تنشزدایی از یک طرف و احتمال تغییر بیش از پیش رویکرد تصمیمگیران کشور از تعامل به تقابل میتواند باشد.
2. نکته دوم نیز تناقض عجیبی است که در مواضع برخی مخالفان داخلی مذاکره با آمریکا دیده میشود. آنان از یک طرف هر نوع تعامل با غرب را نفی میکنند و از طرف دیگر به تحریم ظریف که به معنای بسته شدن مسیرهای محدود تعامل است معترض هستند. این اقدام دولت ترامپ دقیقا بر مبنای خواستههای دلواپسان است؛ آنان دیگر به چه دلیل نسبت به تحریم ظریف ژست اعتراضی دارند؟!
*بهارنیوز
|