شفاف‌سازی درباره «چای دبش» و «نهاده‌های دامی»؛ مطالبه‌ای ملّی
11 آذر ماه سال گذشته، وقتی سازمان بازرسی کل کشور، فساد کلان در مجموعه «چای دبش» را تایید کرد، آنچه بیش از همه مورد توجه قرار گرفت، حجم بالا و بی‌سابقه این فساد و البته تعداد دستگاه‌ها‌یی بود که شکل‌گیری این فساد به عملکرد آنها مرتبط می‌شد.
رقم هنگفت 3 میلیارد و 370 میلیون دلار (140 هزار میلیارد تومان)، رکورد فسادهای گذشته را شکست. ماجرا زمانی تلخ‌تر شد که تحقیقات نشان داد چند نهاد رسمی مثل وزارت اقتصاد، جهاد کشاورزی، صمت، بانک مرکزی، سازمان استاندارد، سازمان غذا و دارو و گمرک نیز به انحاء مختلف، با این پرونده مرتبط بوده‌اند.
افشای بزرگ‌ترین فساد تاریخ جمهوری اسلامی ایران همزمان شده بود با انتشار خبرهایی درباره یک فساد دیگر در بخش واردات نهاده‌های دامی که اینجا هم متهم اصلی یک نهاد دولتی یعنی وزارت جهاد کشاورزی بود.
بیراه نیست اگر کلان فساد چای دبش را مصداقی از اژدهای هفت سر بخوانیم. مشخص است که در این اختلاس بزرگ مجموعه‌ای از نهادها مرتبط بوده‌اند. تشخیص اینکه این نهادها از روی ناآگاهی درگیر ماجرا شده‌اند یا آگاهانه، وظیفه دستگاه قضاست، اما سازمان یافته بودن چنین اختلاس بزرگی هم فکر چندان بیراهی نیست.
اکتفا کردن به اینکه تعدادی از مدیران متخلف (بدون نام و سمت) بازداشت شده‌اند و پرونده در مراحل رسیدگی است و خودمان کشف کردیم، شاید توجیهی برای رقابت‌های سیاسی باشد اما حتما دوای درد اعتماد عمومی مخدوش شده و انگیزه بخشی به تولید کنندگان و فعالان اقتصادی نیست.
دخیل بودن چند دستگاه مختلف در این پرونده، حکایت ازوجود هماهنگی میان مفسدینی دارد که در برخی دستگاههای اقتصادی لانه کرده‌اند. سر حلقه یا مرکز ثقل این هماهنگی‌های پر منفعت چه فرد یا گروهی است؟
اکنون که نهاد قضا، شفافیت و اطلاع‌رسانی را در دستور کار قرار داده، می‌توان به عنوان مطالبه‌ای ملی این درخواست را مطرح کرد که گزارش‌های منظم و روشنگرانه‌ای از آخرین وضعیت پرونده‌های مهم اقتصادی ارائه کند.
*نورنیوز
